Αρχιμ. Νεκταρίος Ν. Πέττας - Δρ. Βυζαντινής Τέχνης

Διαβάστε το βιβλίο ΕΔΩ   Ὁ ὅσιος Σοφιανός ὑπῆρξε μία σημαντική ἐκκλησιαστική καί μοναστική  προσωπικότητα τοῦ 17ου αἰώνα καί τῶν ἀρχῶν τοῦ 18ου αἰώνα. Σχετικά μέ τήν καταγωγή του, τόν χρόνο τῆς γέννησής του καί τήν ἐκλογή  του στόν ἐπισκοπικό θρόνο τῆς Δρυϊνούπολης (σήμερα Ἀργυροκάστρου),  λίγα πράγματα γνωρίζουμε. Ξέρουμε μόνο ὅτι ὡς ἐπίσκοπος ἔχαιρε τῆς  συμπάθειας ὅλων γιά τήν εὐρεῖα του μόρφωση, τίς σοφές συμβουλές του  καί γιά τήν τακτική πού ἀκολουθοῦσε. Ἔζησε σέ μία δύσκολη ἐποχή γιά τήν Ἐκκλησία. Ἡ πίεση τῶν Ὀθωμανῶν  κατακτητῶν γιά τόν ἐξισλαμισμό τῆς χώρας ἦταν μεγάλη, κυρίως στίς περι οχές τῆς ἐπισκοπῆς του, τό Ζαγόρι, τή Ριζά, τή Λουντζερία καί τό Πωγώνι.  Ἀρχικά προσπάθησε αὐτή τήν πίεση νά τήν ἀντιμετωπίσει μέ κατανόηση.  Ἀλλά βλέποντας πώς ἡ κατάσταση στίς ἐν λόγῳ περιοχές γινόταν καθημε ρινά ὅλο καί πιό δύσκολη καί ἐπικίνδυνη, παραιτήθηκε ἀπό τόν ἐπισκο πικό θρόνο καί ἐγκαταστάθηκε στή μονή τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου στήν Πολυ τσιάνη, ὅπου ἄρχισε μία εὐρεῖα δράση γιά τήν ἀ

  Διαβάστε το βιβλίο ΕΔΩ   Ο ΟΣΙΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ  Ἐπίσκοπος Δρυϊνουπόλεως καὶ Ἀργυροκάστρου Ὁ Σημειοφόρος (†26-11-1711) καὶ ἡ Πολυτσάνη Πωγωνίου μετὰ τῆς Ἀκολουθίας αὐτοῦ ποιηθείσης ὑπὸ Δρος Χαραλάμπους Μ. Μπούσια Β’ Έκδοσις – Αθήνα 2009

Διαβάστε το βιβλίο ΕΔΩ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ Ἡ Ἀττική ἔχει τήν ἰδιαίτερη εὐλογία καί τήν πνευματική κληρονομιά νά κοσμεῖται μέ πολλές  ἀρχαῖες ἤ νεόδμητες Ἱερές Μονές. Αὐτές σέ ὅλη τή διαχρονική πορεία τῆς πίστεως καί τοῦ  ἔθνους μας ὑπῆρξαν κιβωτοί και πυρσοί, πού φώτιζαν πολλές ἀφιερωμένες ψυχές καί πολυάριθμους προσκυνητές. Τά Μοναστήρια, τά ὁποῖα ἦταν ἡ ραχοκοκαλιά τῶν ἱερῶν ἀγώνων τῶν Ρωμιῶν, στήν ἰδιαίτερα μεταβατική ἐποχή πού διανύουμε, καλοῦνται νά παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στή σύγχρονη πραγματικότητα. Ἕνα ἀπό τά κοσμήματα τῆς νεοσύστατης Μητρόπολής μας Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καί Πετρουπόλεως εἶναι καί ἡ Μονή Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Ντάρδιζα στούς πρόποδες τῆς Πάρνηθας. Ἀπό τότε πού ἐκδόθηκε τό βιβλίο αὐτό, ἔχουν γίνει σέ αὐτήν κάποιες ἀλλαγές, ὅπως ἡ ἐκδημία τῆς κτητόρισσας Ἀγαθαγγέλης καί ἡ ἐκλογή τῆς ταυτώνυμης διαδόχου της, τήν ὁποία ἐνθρόνισα στίς ἀρχές τοῦ τρέχοντος ἔτους. Ἄν καί πρόκειται γιά ἕνα ἀπό τά νεότευκτα Μοναστήρια στό λεκανοπέδιο, ὡστόσο κατέχει σημαντική θέση σέ αὐ

Διαβάστε το βιβλίο ΕΔΩ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ ΕΤΟΥΣ 2018 -   Ἀφιερώνεται εἰς τόν Διδάσκαλον καί Νέον Φωτιστήν τῆς Πίστεως καί τοῦ Γένους ἡμῶν Γέροντα Διονύσιον τόν Ἐπιφανιάδην (1802 ἕως † 30-12-1887)

 Διαβάστε το βιβλίο ΕΔΩ

Διαβάστε το βιβλίο ΕΔΩ Ο ΟΣΙΩΤΑΤΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ ΣΤΗ ΘΗΡΑ (1854) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΟ (1854-1861) Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τό όνομα τού Παπουλάκου είναι ακόμη νωπό, αν καί πέρασαν 150 έτη άπό τήν κοίμησή του. Στίς περιοχές όμως πού έδρασε, είναι ιδιαίτερα ζωντανό τό πέρασμά του. Ανάμεσα σ' αύτές είναι καί δύο όμορφα νησιά τών Κυκλάδων, ή Θήρα καί ή Άνδρος. Στό πρώτο, διέμεινε τό πρώτο έξάμηνο τού 1854, ένώ στό δεύτερο έζησε έπί έξαετία. Εκεί κήρυξε, προφήτεψε, ένώ ή Άνδρος ύπήρξε καί ό τελευταίος σταθμός της έπίγειας ζωης του. Τά δύο νησιά δέν έχουν πολλούς τοπικούς αγίους καί, αν ό Παπουλάκος έπισήμως ανακηρυχθεί, τό όνομά του θά αποτελεί σταθμό στό τοπικό αγιολόγιο τών Κυκλάδων. Όταν, κατά τό περασμένο έτος, έπισκέφθηκα τήν Άνδρο καί αργότερα τήν Θήρα, γιά νά συλλέξω στοιχεία γιά τόν αχαιό μοναχό Χριστοφόρο, διαπίστωσα ότι τό άκουσμά του ακόμη συγκλονίζει τούς κατοίκους τών νησιών. Ιδιαίτερες εύχαριστίες οφείλω στούς Ανδριώτες καί στούς Θηραίους, πού διευκόλυνα